Serie nagusiak, artxibo itxi gisa ez, baizik eta etengabeko mutazioan dagoen prozesu baten zatiki gisa pentsatuak.

Multzo bakoitza kapitulu autonomo gisa funtzionatzen du eta, aldi berean, narrazio zabalago baten parte da: irudietan zabaltzen diren alkimia, ikur eta hausturaren atlas bisual bat.